کیوتن یک پتید آمینه‌ای است که عمدتاً در بافت عضلانی یافت می‌شود. این پپتید آمینه‌ای نقش مهمی در تنظیم رشد عضلات، تولید انرژی، بیان ژن‌های مرتبط با ساختار عضلات و بازسازی بافت عضلانی ایفا می‌کند. عمدتاً به عنوان یک پروموتر انرژی مرتبط با میتوکندری، کوآکتیوتن با وارد کردن گلوکز به سلول‌های عضلانی، توانایی بازسازی و تقویت عضلات را افزایش می‌دهد.

بنابراین، کیوتن برای ورزشکاران و افرادی که به دنبال افزایش عضلات و بهبود عملکرد ورزشی هستند، اهمیت زیادی دارد. به علاوه، برخی از مطالعات نشان داده‌اند که مصرف مکمل‌های کیوتن ممکن است در افزایش عضلات، بهبود قدرت و استقامت عضلات و حتی کاهش آسیب عضلانی پس از تمرینات ورزشی موثر باشد.

و معمولاً از منابع طبیعی گوشت قرمز و مرغ، ماهی، سویا، لبنیات و ماست به دست می‌آید. مصرف این منابع غذایی ممکن است منجر به افزایش سطح کیوتن در بدن شود.

همچنین، مکمل‌های مخصوص کیوتن نیز برای تقویت عضلات و بهبود عملکرد ورزشی توسط برخی افراد استفاده می‌شوند. با این حال، قبل از استفاده از هر نوع مکمل یا تغذیه جایگزینی، بهتر است که با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا مطمئن شوید که مصرف آن برای شما مناسب است و هیچ تداخلی با داروهای دیگر یا وضعیت سلامتی شما نخواهد داشت.

مصرف کیوتن، همانند مصرف هر مکمل دیگری، مزایا و معایب خود را دارد.

فواید مصرف کیوتن ممکن است شامل افزایش رشد و ترمیم عضلات، افزایش قدرت و استقامت عضلانی، حفظ و تقویت ساختارهای عضلانی، کاهش آسیب های عضلانی و بهبود بازسازی بافت عضلانی پس از فعالیت های ورزشی شامل تمرینات مقاومتی و ورزش های واقعی.

از سوی دیگر، مصرف بیش از حد کیوتن وابسته به نوع مصرف و شرایط فردی ممکن است به بروز افزایش وزن، اختلالات گوارشی، اختلالات خواب، افزایش فشار خون و دیگر عوارض جانبی منجر شود.

با این حال، همیشه قبل از شروع یا تغییر در مصرف هر گونه مکمل یا تغذیه جانبی، مهم است که با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید، به خصوص اگر شما داروهای دیگر مصرف می‌کنید یا شرایط پزشکی خاصی دارید.

مقدار کیوتن مورد نیاز برای هر فرد بستگی به جنسیت، سن، وزن، سطح فعالیت و اهداف ورزشی ورزشکار است. هیچ مقدار دقیق مصرف کیوتن برای هر فرد تعیین نشده است، اما مصرف ۲ تا ۳ گرم کیوتن در روز به عنوان یک مکمل معمولی استفاده می‌شود. در موارد ورزشکاران حرفه‌ای و افرادی که به دنبال بهبود عضلات و عملکرد ورزشی هستند، ممکن است مقدار مصرف آن بیشتر باشد.

اما به طور کلی گزارشات حاکی از آن است که کوآنزیم Q10 در بهبود عملکرد ورزش، کاهش آسیب ناشی از ورزش عضلانی، فشار خون بالا، نارسایی قلب، تعامل با استاتین‌ها، عملکرد اندوتلیال، تعامل با سوپر اکسید دسموتاز خارج سلولی، تحرک اسپرم، میگرن و بیماری پارکینسون موثر است. نیز این کوآنزیم در بیماری‌هایی مانند ایدز، سوختگی، سرطان، اعتیاد به مواد مخدر، سوءهاضمه، نارسایی اندام‌های متعدد، عفونت جراحی، سندرم خستگی مزمن، اوتیسم و دیگر اختلالات شناختی مفید شناخته شده است. نقش کوآنزیم Q10 در درمان سرطان، بیماری‌های دندان و لثه، معده، عفونت، چاقی، دیستروفی عضلانی و آلرژی نیز ثابت شده است. هم‌چنین مکمل کوآنزیم Q10 در بیماران مبتلا به دیابت و ناشنوایی اثر مطلوبی داشته است. با توجه به مزایای یاد شده، مصرف مکمل کوآنزیم Q10 برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌هایی که افراد قادر به تولید کافی کوآنزیم Q10 نیستند زیر نظر متخصص توصیه می‌شود.

گردآورنده : مجید احمد میر محمد علی