کلاهک گرداننده که در زبان انگلیسی به آن Rotator cuff می گویند به گروهی از ماهیچه‌های شانه و زردپی‌های آن‌ گفته می شود که مفصل شانه را در جای خود تثبیت می نمایند و بازو را در جهات مختلف می‌چرخانند. که به آن ها ماهیچه‌های گرداننده شانه هم گفته می‌شود.

این عضلات از یک طرف به استخوان کتف متصل شده و از طرف دیگر توسط زردپی مشترکشان به کمی پایین‌تر از سر استخوان بازو متصل می‌شوند. این عضلات مانند یک چادر یا یک سرپوش دورتادور سر استخوان بازو را احاطه می‌کنند. انقباض این عضلات موجب می‌شود سر استخوان بازو در گودی کاسه‌ای (حفره گلنوئید) فشرده شده و مفصل شانه محکم و پایدار شود. این عضلات همچنین کمک می‌کنند تا بازو به بالا برود یا بچرخد.

از مهم‌ترین وظایف ماهیچه‌های کلاهک گرداننده، ثابت نگه داشتن Rotator cuff در گودی کاسه‌ای استخوان کتف است. از میان ماهیچه‌های کلاهک گرداننده، ماهیچه بالاخاری (سوپرااسپیناتوس) نسبت به عضلات دیگر بیشتر آسیب می‌بیند. این ماهیچه به علت شرایط خاصی که از نظر موقعیت آناتومیکی دارد، فشارهای زیادی را متحمل شده و همچنین کاهش خون‌رسانی در ناحیه خاصی از آن، زمینه‌های پارگی بیشتری را فراهم می‌کند. عضله دیگری که ممکن است دچار پارگی و اختلال عملکرد گردد، ماهیچه دوسر بازویی است.