با حذف ماده ۱۳۴ قانون مالیاتهای مستقیم به دنبال چه هستیم ؟ طی روزهای کذشته و در حالیکه کشور در حال ورود به فضای انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورا اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبریست خبری بسیار مهم در حوزه اقتصادی بر روی تارنمای خبرگزاریهای سراسر کشور قرارگرفت مبنی بر، حذف ماده ۱۳۴ قانون […]
با حذف ماده ۱۳۴ قانون مالیاتهای مستقیم به دنبال چه هستیم ؟
طی روزهای کذشته و در حالیکه کشور در حال ورود به فضای انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورا اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبریست خبری بسیار مهم در حوزه اقتصادی بر روی تارنمای خبرگزاریهای سراسر کشور قرارگرفت مبنی بر، حذف ماده ۱۳۴ قانون مالیاتهای مستقیم که شاید حساسیت برانگیزترین بخش این لایحه مربوط به مشمولان ماده۳ و ۲ تبصره الحاقی به این ماده می باشد آنجا که قانوگذار صراحتا اعلام نموده که :
ماده ۳ـ درآمد باشگاهها و مؤسسات ورزشی دارای مجوز از وزارت ورزش و جوانان حاصل از فعالیتهای منحصراً ورزشی از پرداخت مالیات معاف است.
منظور از فعالیتهای ورزشی، آن نوع فعالیت و رشته ورزشی است که براساس مجوز مرجع ذی ربط تعیین می‌شود و توسط باشگاهها و مؤسسات ورزشی انجام می‌پذیرد.
تبصره ۱- درآمد باشگاه ها و مؤسسات ورزشی دارای مجوز از مراجع ذی ربط از محل تبلیغات، نقل و انتقال یا معاوضه ورزشکار، فروش لوازم متضمن نشان و یا مشخصات باشگاه و مؤسسه ورزشی و همچنین کمک های دریافتی آنها از دولت و یا مؤسسات دولتی برای انجام خدمات ورزشی، درآمد ناشی از فعالیت ورزشی تلقی می گردد. سایر فعالیت های اقتصادی باشگاه ها و مؤسسات مذکور و نیز فعالیت های ورزشی فاقد مجوز مشمول مالیات می باشند.
تبصره ۲- کلیه درآمد فدراسیون های بین المللی و فدراسیون های ورزشی و کمیته ملی المپیک ناشی از برگزاری مسابقات ورزشی در ایران نیز از معافیت مندرج در این ماده برخوردار است.
حالا این پرسش مطرح است که با هدف حذف این ماده چه میزان به درآمدها و چه میزان به هزینه های جاری دولته افزوده خواهدشد؟ آیا به دنبال دلسرد کردن مهترین اعضاء خانواده مدافعان سلامت هستیم؟آیا قصد داریم سرمایه گذاران بخش خصوصی را به سمت بازارهای غیر مولد هدایت کنیم؟ آیا از اهمیت سلامت و هزینه های حفظ آن در جامعه بی خبریم؟ آیا راه اندازی و نگهداری این حوزه تا کنون هزینه ای برای ما دولت داشته است؟ آیا از نقش مستقیم این بنگاههای کوچک در اقتصاد غافلیم؟
اجازه دهید تا در گام نخست ابتدا نگاهی آماری به مشمولان این بخش داشته باشیم آمارهای رسمی حکایت از فعالیت بیش از ۳۰۰۰۰ باشگاه ورزشی به شکل رسمی و قانونی درکشور و نزدیک به ۳۰۰۰ مکان ورزشی ثبت نشده و بدون مجوز دارد، حال اگر به شکل میانگین ۱۵۰ نفر از خدمات این مراکز به شکل روزانه بهره برداری نمایند این بدین معنی است که ۴۵۰۰۰۰۰ نفر ورزشکار خانواده ای را از همه طیفها زن و مرد، پیر و جوان، دختر و پسر تشکیل داده اند که با انجام یکساعت حرکات ورزشی در هر روز ۲۷۰۰۰۰۰۰۰ میلیون دقیقه از اوقات فراغتشان را داوطلبانه و با صرفه هزینه شخصی در جهت حفظ سلامت خود و جامعه هزینه می کنند، اگر هر یک از این اماکن مستقیما موجب اشتغال ۲ مربی ورزشی و ۲ نفر به عنوان خدمه باشند پس ۱۲۰۰۰۰ هزار نفر مستقیما در حال کسب درامد هستند و از این میان اگر فرض بر متاهل بودن ۶۰۰۰۰ نفر از ایشان و داشتن خانواده ای ۳ نفره باشد ۱۲۰۰۰۰ نفر نیز به شکل غیر مستقیم تحت پوشش شاغلین این حوزه هستند
کدامین دستگاه یا وزرتخانه ای و با چه بودجه ای توانائی ایجاد این چنین تکاپوئی در جامعه را داراست و میتواند با برنامه ریزی آحاد جامعه و خصوصا جوانان را از مرداب ارتکاب بزه های اجتماعی رهایی بخشید؟ باید به یاد داشته باشیم که ابزاری با نام ورزش همواره برای پیشگیری به کار گرفته شده است نه درمان؟!
به یاد دارید که مقام معظم رهبری در فرمایشات خود درباره ورزش فرمودند((برای همگانی کردن ورزش،باید ورزش قهرمانی نیز تقویت شود.))
آیا تصویب این لایحه در راستا منویات رهبریست؟ آیا در حال حاظر با توجه به تورم ناشی از شرایط اقتصادی ورزش ملی و قهرمانی ما و همچنین رشته های المپیکی وضعیت مناسبی دارند یا اختلالی در اعزام تیمها به سفرهای برون مرزی به دلیل نبود بودجه وجود ندارد؟ که قصد اخذ مالیات از فدراسیون های بین المللی و فدراسیون های ورزشی و کمیته ملی المپیک داریم؟
به نظر می رسد با توجه به تعطیلی حداقل۵۰% اماکن ورزشی( خصوصا باشگاههای پرورش اندام ) در زمان انتشار ویروس کرونا و با توجه به شرایط اقتصادی موجود در صورت تصویب این لایحه در مجلس به سرعت شاهد تعطیلی اماکن ورزشی و انتقال سرمایه ها از این بخش به بازار های غیر مولد دیگر خواهیم بود و در اندک زمانی اثرات جبران ناپذیر آن به عینه قابل مشاهده می گردد از جمله : افزایش بزهکاری، اعتیاد، کم تحرکی، بیماریهای ناشی از کم تحرکی ، اختلالات روانی و……….
پیشنهاد می گردد دولت از محل درآمدهای حاصله از محل ماده ۹۴ قانون برنامه ششم توسعه (۲۷ صدم درصد از منابع مالیات بر ارزش افزوده برای توسعه ورزش) استفاده نماید تا از این و وصول درامد ضمن کاهش کسری بودجه مانع تعطیلی باشگاهها و اماکن ورزشی گردد.
به قلم: مجید احمد میر محمد علی
ماده (۱۳۴) اصلاحی قانون مالیات های مستقیم ـ مصوب ۱۳۸۰
از در جلسه مورخ ۱۳۸۱/۰۷/۰۳ بنا به پیشنهاد شماره ۳۷۳۱۶مورخ ۱۳۸۱/۰۶/۳۱ وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد ماده (۱۳۴) اصلاحی قانون مالیات های مستقیم ـ مصوب ۱۳۸۰- ، هیئت و‌زیران آیین نامه اجرایی را به به تصویب رساند که سرآغاز خدمات و خیرات متعددی در حوزه های تعلیم و فرهنگ ، سلامت و ورزش گردید:
اما حال گویا زمزمه هائی مبنی بر حذف این ماده قانونی به گوش می رسد که صرف نظر از آسیبهای متعدد در حوزه تعلیم و تربیت نوک پیکان این تغییرات به سمت ورزش و مشخصا سلامت جامعه نشانه رفته است، آنجا که ۱۲۰
بی شک بر نقش اساسی و تعیین کننده باشگاهها و اماکن ورزشی در کسی
ماده ۱ـ درآمد مهد کودک ها در مناطق کمتر توسعه یافته و روستاها، مدارس ابتدایی، راهنمایی، متوسطه، فنی و حرفه‌ای و آموزشگاه های فنی و حرفه ای آزاد دارای مجوز از سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور و دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی غیر انتفاعی/ غیر دولتی حاصل از تعلیم و تربیت شامل کلیه درآمدهای مرتبط با تعلیم و تربیت طبق مجوز صادر شده از وزارتخانه ذی ربط می باشد.
تبصره ۱ـ درآمد حاصل از فعالیت اقتصادی و غیرمرتبط با موضوع تعلیم و تربیت طبق مقررات مربوط و سایر فعالیت های خارج از شمول مجوز مذکور مشمول مالیات می باشد.
تبصره ۲ـ درآمدهای حاصل از برگزاری فعالیتهای فرهنگی و سمینارها یا دوره های آموزشی این گونه مؤسسات نیز مرتبط با فعالیت تعلیم و تربیت محسوب می شود و از پرداخت مالیات معاف می باشد.
تبصره ۳- مدارس: واحدهای آموزشی و پرورشی دارای مجوز از وزارتخانه ذی ربط که آموزش های رسمی شامل پیش دبستانی، ابتدایی، متوسطه، فنی و حرفه ای، پیش دانشگاهی و مدارس از راه دور می باشند که مطابق دوره های تحصیلی خدمات آموزشی ارایه می نمایند.
تبصره ۴- منظور از مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی/ غیردولتی مؤسساتی است که براساس مجوز وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حسب مورد و آیین نامه تأسیس مؤسسات آموزش عالی غیردولتی/ غیرانتفاعی تأسیس و با برگزاری دوره های آموزشی نسبت به صدور گواهی نامه مورد تأیید وزارتخانه های یاد شده در مقاطع تحصیلی دانشگاهی اقدام می نمایند.
تبصره ۵- منظور از آموزشگاه فنی و حرفه ای آزاد، آموزشگاهی است که دارای مجوز از سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، آموزش داده می شود.
ماده ۲ـ درآمد مؤسسات نگهداری معلولان ذهنی و حرکتی دارای پرو‌انه فعالیت از مراجع ذی ربط، بابت نگهداری معلولان ذهنی و حرکتی از مالیات معاف است.
هرگونه درآمد دیگر حاصل از فعالیت های مغایر با پرو‌انه فعالیت طبق مقررات مربوط مشمول مالیات خواهد بود.
تبصره- درآمد مؤسسات نگهداری معلولین ذهنی یا حرکتی در خصوص اشخاصی که بر اثر ضایعات جسمی یا روانی یا ذهنی یا توأم به صورت دایم دچار اختلال سلامت و کارایی شده اند از جمله سالمندان ناتوان که توسط کمیسیون پزشکی سازمان بهزیستی معلول شناخته می شوند و به صورت روزانه یا شبانه روزی از اشخاص مزبور نگهداری می نمایند و همچنین ارایه خدماتی نظیر خدمات آموزشی و پزشکی و توانبخشی موسسات مزبور در داخل مرکز یا با اعزام نیرو به محل زندگی معلول جزیی از فرآیند نگهداری محسوب و از پرداخت مالیات معاف خواهد بود.
ماده ۳ـ درآمد باشگاهها و مؤسسات ورزشی دارای مجوز از وزارت ورزش و جوانان حاصل از فعالیتهای منحصراً ورزشی از پرداخت مالیات معاف است.
منظور از فعالیتهای ورزشی، آن نوع فعالیت و رشته ورزشی است که براساس مجوز مرجع ذی ربط تعیین می‌شود و توسط باشگاهها و مؤسسات ورزشی انجام می‌پذیرد.
تبصره ۱- درآمد باشگاه ها و مؤسسات ورزشی دارای مجوز از مراجع ذی ربط از محل تبلیغات، نقل و انتقال یا معاوضه ورزشکار، فروش لوازم متضمن نشان و یا مشخصات باشگاه و مؤسسه ورزشی و همچنین کمک های دریافتی آنها از دولت و یا مؤسسات دولتی برای انجام خدمات ورزشی، درآمد ناشی از فعالیت ورزشی تلقی می گردد. سایر فعالیت های اقتصادی باشگاه ها و مؤسسات مذکور و نیز فعالیت های ورزشی فاقد مجوز مشمول مالیات می باشند.
تبصره ۲- کلیه درآمد فدراسیون های بین المللی و فدراسیون های ورزشی و کمیته ملی المپیک ناشی از برگزاری مسابقات ورزشی در ایران نیز از معافیت مندرج در این ماده برخوردار است.
