چاقی در کودکان اینروزهای یکی از اپیدمی های شایع گردیده است. و به طور قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی کودکان کشور ما تأثیر گذاشته است. تحقیقات نشان می دهد که کودکان دارای اضافه وزن و چاق بیشتر احتمال دارد تا بزرگسالی چاق بمانند. همچنین خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی در سنین پایین‌تر در آن‌ها بیشتر است.

کارشناسان سازمان جهانی بهداشت تخمین می زنند که ۴۳ میلیون کودک دارای اضافه وزن زیر ۵ سال وجود دارد. تا سال ۲۰۲۰، بیش از ۶۰ درصد بیماری ها در سراسر جهان به طور مستقیم با چاقی مرتبط خواهند بود.

WHO همچنین گزارش داد که یافتن کمبود تغذیه و چاقی در کنار هم غیرمعمول نیست. اما این چگونه منطقی است؟ اگر در یک روز کالری زیادی مصرف می کنید، آیا به اندازه کافی غذا نمی خورید که مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کنید؟ حقیقت این است که چاقی دوران کودکی ناشی از مصرف کالری های خالی است که ارزش غذایی کمی دارند یا اصلا ارزش غذایی ندارند. بنابراین، کودکان در کشور ما بیش از حد و کم تغذیه هستند.

برای جوانان، برای درمان طبیعی چاقی، مهم است که با الگو گرفتن و نشان دادن رفتارهای سالم برای فرزندان خود در خانه. با آشپزی بیشتر در خانه، تشویق فرزندتان به انجام فعالیت های بدنی روزانه و خدمت به عنوان یک سیستم حمایتی، می توانید به سلامت فرزندتان کمک کنید و رابطه مثبتی با غذا برقرار کند.

حقایق چاقی دوران کودکی

اضافه وزن یا چاقی به عنوان داشتن تجمع غیرطبیعی یا بیش از حد چربی که سلامت شما را به خطر می اندازد، تعریف می شود. چربی اضافی بدن معمولاً با شاخص توده بدنی (BMI) اندازه گیری می شود. BMI وزن شما را نسبت به قد شما اندازه می گیرد. برای کودکان و نوجوانان، BMI طبیعی به سن و جنسیت فرد جوان بستگی دارد.

اگر BMI کودک بین صدک ۸۵ و ۹۴ نمودار رشد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) باشد، کودک اضافه وزن دارد. وقتی BMI در صدک ۹۵ یا بالاتر باشد، کودک چاق است. اگرچه استفاده از نمودار BMI همیشه دقیق ترین راه برای نشان دادن اضافه وزن کودک نیست، اندازه گیری چربی بدن دشوار است. بنابراین، با استفاده از این نمودارهای رشد، پزشکان معمولاً تشخیص چاقی دوران کودکی را انجام می دهند.

طبق تحقیقات منتشر شده در مجله پزشکی خانواده و مراقبت های اولیه، «چاقی دوران کودکی می تواند عمیقاً بر سلامت جسمانی، رفاه اجتماعی و عاطفی و عزت نفس کودکان تأثیر بگذارد. همچنین با عملکرد تحصیلی ضعیف و کیفیت پایین زندگی کودک همراه است. (۵) برای اینکه تصور کنید چاقی کودکی چگونه منجر به مشکلات سلامتی در بزرگسالی می شود، محققان CDC تخمین می زنند که از هر ۳ کودک متولد شده در سال ۲۰۰۰، ۱ نفر در طول زندگی خود به دیابت مبتلا می شود.

امروزه بسیاری از کودکان کالری غذای کافی یا حتی بیش از حد مصرف می کنند. اما آنها هنوز نیازهای تغذیه ای را که توسط دستورالعمل های رژیم غذایی دولت برای آمریکایی ها تعیین شده است برآورده نمی کنند. محققان نشان می دهند که کودکان ۵ تا ۱۸ ساله تقریباً ۷۲۰ تا ۹۵۰ کالری خالی در روز مصرف می کنند. (۷) اگرچه آنها کالری زیادی در روز مصرف می کنند، اما جوانان هنوز از مصرف توصیه شده میوه ها و سبزیجات کوتاهی می کنند. در عوض، کالری آنها از چربی ها و قندهای افزوده می شود که ارزش غذایی کمی دارند.

Pediatrics یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ منتشر کرد که بینشی به روز در مورد میزان چاقی کودکان بر اساس نژاد و توضیح بیشتر در مورد وضعیت چاقی در ایالات متحده ارائه کرد. از نژادهای دیگر

علاوه بر این، کودکان ۲ تا ۵ ساله افزایش مشخصی را در چاقی عمومی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ نشان دادند. از گزارش چرخه ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴، افزایش قابل توجهی در چاقی شدید در بین همان گروه سنی وجود داشت. به طور کلی، این مطالعه روند افزایشی و واضحی را برای چاقی و وزن در بین کودکان ۲ تا ۱۹ ساله، عمدتاً در میان نوجوانان، نشان داد. این مطالعه همچنین خاطرنشان کرد که علیرغم گزارش‌های قبلی از چاقی در کودکان و نوجوانان که ثابت مانده یا رو به کاهش است و ابتکارات بهداشت عمومی، هیچ مدرکی برای تأیید این کاهش یا تثبیت وجود ندارد.

علاوه بر این، کودکان ۲ تا ۵ ساله افزایش مشخصی را در چاقی عمومی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ نشان دادند. از گزارش چرخه ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴، افزایش قابل توجهی در چاقی شدید در بین همان گروه سنی وجود داشت. به طور کلی، این مطالعه روند افزایشی و واضحی را برای چاقی و وزن در بین کودکان ۲ تا ۱۹ ساله، عمدتاً در میان نوجوانان، نشان داد. این مطالعه همچنین خاطرنشان کرد که علیرغم گزارش‌های قبلی از چاقی در کودکان و نوجوانان که ثابت مانده یا رو به کاهش است و ابتکارات بهداشت عمومی، هیچ مدرکی برای تأیید این کاهش یا تثبیت وجود ندارد.

در اینجا برخی از حقایق قابل توجه در مورد چاقی دوران کودکی وجود دارد که در یک بررسی علمی منتشر شده در مجله روانپزشکی صنعتی برجسته شده است:

چاقی دوران کودکی با افزایش خطر مرگ زودرس و ناتوانی در بزرگسالی مرتبط است.
کودکان چاق اغلب از سنین پایین غذای بزرگتر، افزایش مصرف چربی و میوه و سبزیجات کمتری مصرف می کنند.
کودکان چاق نسبت به کودکان با وزن طبیعی ساعات کمتری از نظر بدنی فعالیت می کنند. و زمان بیشتری را صرف تماشای تلویزیون، نشستن پشت کامپیوتر یا بازی های ویدیویی می کنند.
تعداد زیادی از کودکان چاق والدین چاق دارند.
هنگامی که غذا به عنوان پاداش از اوایل زندگی استفاده می شود، کودکان تمایل دارند از آن لذت ببرند. این امر خطر چاقی در دوران کودکی را افزایش می دهد.
برای کودکان چاق، غذا منبع آرامش است.
بسیاری از کودکان چاق در مورد مصرف مواد غذایی خود دروغ می گویند و حتی غذاهای میان وعده را در اتاق خود احتکار می کنند.
به نظر می رسد کودکان چاق عصرها و شب ها بیشتر و صبح ها کمتر غذا می خورند.
به نظر می رسد این کودکان بیشتر از کودکان با وزن طبیعی بیرون از خانه غذا می خورند.
به نظر می رسد که آنها به غذاهای شیرین مانند کوکی ها، کیک، بستنی و نوشیدنی های شیرین ترجیح می دهند.

۱. اندازه بخش
ممکن است یک جمله واضح به نظر برسد، اما درک این نکته مهم است که اندازه وعده به طور مستقیم بر مقدار غذای مصرف شده در یک وعده تأثیر می گذارد. این بدان معناست که اگر قسمت جلوی شما بزرگتر باشد، احتمالاً بیشتر از آنچه واقعاً نیاز دارید، غذا می خورید.

امروزه در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر، در دسترس بودن بیشتر بخش‌های بزرگ، همراه با قیمت‌گذاری با اندازه ارزش، وجود دارد. اگر در یک غذای فست فود غذای خود را “بزرگ” کنید، به شما گفته می شود که در پول خود صرفه جویی می کنید – اساساً پول بیشتری دریافت می کنید. اما شما همچنین کالری بیشتری از آنچه بدنتان نیاز دارد یا می توانید برای انرژی استفاده کنید، مصرف می کنید.

تحقیقات نشان می دهد که نرخ چاقی به موازات افزایش اندازه وعده ها افزایش یافته است. این در مورد اندازه غذای بسته بندی شده جداگانه، غذاهای آماده آماده و غذاهایی که در رستوران ها سرو می شود صدق می کند.

مطالعه ای که در دانشگاه راتگرز انجام شد، بخش های انتخاب شده توسط بزرگسالان جوان در سال ۲۰۰۶ را با موارد انتخاب شده ۲۰ سال قبل مقایسه کرد. محققان دریافتند که اندازه های معمولی در این مطالعه به طور قابل توجهی بزرگتر از اندازه های انتخاب شده توسط بزرگسالان جوان در دو دهه پیش است. به نظر می رسد اعوجاج بخش در این مشکل نقش داشته باشد. بزرگسالان جوان نمی دانند که بخش های مناسب چه شکلی هستند.

۲. ناهار مدرسه
آیا به صنایع غذایی اجازه می دهید تا بچه های شما را تغذیه کند؟ اگر چنین است، ممکن است متوجه شوید که انتخاب‌هایی که برای بچه‌هایتان در مدرسه وجود دارد دقیقاً همان چیزی نیست که شما ترجیح می‌دهید آنها در طول ناهار بخورند. بله، مدارس باید علائم تغذیه ای خاصی را رعایت کنند. اما آنها همچنین مجاز به استفاده از مواد غذایی با طعم و رنگ مصنوعی، افزودنی های غذایی، نگهدارنده ها و امولسیون کننده ها هستند.

حقیقت این است که اکثر غذاهایی که در طول ناهار مدرسه در دسترس فرزندان شما قرار می گیرد، غذاها و نوشیدنی های رقابتی است، مانند نوشیدنی های شیرین، تنقلات نمکی مانند چیپس و شیرینی هایی مانند آب نبات، کلوچه و شیرینی. بچه ها معمولاً این غذاها را به جای ناهارهای آماده مدرسه می خورند، زیرا در ماشین های فروش نزدیک یا دکه های میان وعده فروخته می شوند.

هنگامی که فرزند شما ناهار آماده مدرسه می خورد، امیدواریم به او وعده غذایی داده شود که مطابق با دستورالعمل های سختگیرانه USDA تحت قانون کودکان سالم و بدون گرسنگی باشد. اما، اخیراً دولت جدید مقررات را کاهش داده و اجازه می دهد غلاتی که ۱۰۰ درصد غلات کامل نیستند و سدیم بیشتری در وعده های غذایی مدرسه وجود داشته باشد.

۳. مصرف مواد قندی و غذاهای فوق فرآوری شده
یکی از دلایل اصلی چاقی، غذاهای شیرین و فرآوری شده است که رژیم غذایی بسیاری از کودکان را تشکیل می دهد. تحقیقات نشان می دهد که کودکان امروزه بیشتر غذاهای پرکالری و کمبود مواد مغذی می خورند و غذاهای حاوی ویتامین ها، مواد معدنی و سایر ریزمغذی های سالم را مصرف نمی کنند. خوردن میان وعده های شیرین و فرآوری شده که ریزمغذی های کمی دارند، مستقیماً با افزایش شیوع چاقی کودکان در دهه گذشته مرتبط است.

طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ که در کلینیک های کودکان منتشر شد، “۱۴.۶ درصد از کل انرژی مصرف شده توسط آمریکایی های ۲ ساله و بالاتر از قندهای اضافه شده است.” (۱۴) محققان توافق دارند که بیشتر این قندهای اضافه شده از نوشیدنی های شیرین شده مانند نوشابه و آبمیوه ها به دست می آیند. یک تجزیه و تحلیل سیستماتیک در سال ۲۰۱۶ که شامل بیش از ۲۰ مطالعه بود، نشان داد که اکثر مطالعات از ارتباط مثبت بین نوشیدنی های شیرین شده با قند و خطر چاقی، به ویژه در میان کودکان حمایت می کنند.

۴. عدم وجود چربی های سالم
شاید تعجب کنید اگر بدانید که محققان دریافته اند که رژیم غذایی غنی از چربی های سالم با کاهش خطر ابتلا به چاقی مرتبط است. برای سال‌های متمادی به مردم گفته می‌شد که چربی‌ها باعث افزایش وزن می‌شوند. اما مطالعات اخیر نشان می‌دهد که در مورد چربی‌های سالم برعکس عمل می‌کند.

مصرف چربی های سالم با عوامل خطر متابولیک و چاقی رابطه معکوس دارد. این به این دلیل است که غذاهای حاوی چربی های سالم – مانند آووکادو، کره، ماهی آزاد صید شده وحشی، ماست و روغن نارگیل – غذاهای پیچیده ای هستند که برخلاف غذاهای شیرین یا فرآوری شده که امروزه توسط بسیاری از کودکان مصرف می شود، بسیاری از مواد مغذی مهم را فراهم می کنند.

۵. عدم فعالیت بدنی
جمعیت زیادی از کودکان و نوجوانان دستورالعمل های توصیه شده فعالیت بدنی را رعایت نمی کنند. توصیه می شود روزانه حداقل یک ساعت فعالیت بدنی داشته باشید. طبق گزارش CDC، در میان دانش آموزان دبیرستانی، تنها ۱۱ درصد از دختران و ۲۴ درصد از پسران می گویند که حداقل ۶۰ دقیقه در روز فعالیت بدنی دارند. تنها ۳۰ درصد ادعا می کنند که در کلاس های تربیت بدنی روزانه در مدرسه شرکت می کنند.

داده ها نشان می دهد که افراد جوانی که فعالیت بدنی بیشتری دارند نسبت به جوانانی که فعالیت بدنی کمتری دارند، سطح چربی بدنشان کمتر است. با این حال، کودکان به جای دویدن در بیرون، درگیر شدن در ورزش یا سایر انواع فعالیت‌های بدنی، فعالیت‌های بی‌تحرکی را انتخاب می‌کنند که شامل نشستن برای مدت طولانی است.

به عنوان مثال، آنها در حال انجام بازی های ویدیویی، استفاده از گوشی های هوشمند یا تماشای تلویزیون هستند. در واقع، برای برخی از بچه ها، این وسایل در حال تبدیل شدن به یک اعتیاد هستند و چندین ساعت در روز از آنها استفاده می شود. نوموفوبیا، که به عنوان ترس از بدون دستگاه تلفن همراه تعریف می شود، منجر به اعتیاد به گوشی های هوشمند شده است که به عنوان مثال شامل کودکان (و بزرگسالان) چندین بار در ساعت تلفن های خود را چک می کنند. برخی از جوانان حتی هر چند دقیقه یک بار روی صفحه نمایش خود به حالت بیدار ضربه می زنند و زمانی که باید بخوابند یا در حال انجام تکالیف باشند از تلفن خود استفاده می کنند.

نوموفوبیا، که به عنوان ترس از بدون دستگاه تلفن همراه تعریف می شود، منجر به اعتیاد به تلفن های هوشمند شده است… برای مثال، اعتیاد به گوشی های هوشمند است که شامل کودکان (و بزرگسالان) چندین بار در ساعت چک کردن تلفن های خود می شود. برخی از جوانان حتی هر چند دقیقه یک بار روی صفحه نمایش خود به حالت بیدار ضربه می زنند و زمانی که باید بخوابند یا در حال انجام تکالیف باشند از تلفن خود استفاده می کنند.

۶. استرس (بر فرزندان و والدین)
کودکان چاق با مشکلات روانی مانند استرس، اضطراب و حتی افسردگی مواجه هستند. محققان نشان می دهند که بسیاری از کودکان چاق زمانی که از والدین خود جدا می شوند اضطراب جدایی را تجربه می کنند و نسبت به وزن و عادات غذایی خود احساس اضطراب می کنند. نوجوانان در مورد وزن خود دچار استرس و اضطراب می شوند و به رژیم غذایی شدید متوسل می شوند که منجر به خوردن بیشتر آنها می شود.

گاهی اوقات، کودکان و نوجوانان چاق ممکن است به دلیل وزنشان مورد آزار و اذیت یا تمسخر قرار بگیرند، حتی توسط دوستان و والدینشان. این منجر به حتی بیشتر احساس استرس، اضطراب، افسردگی و بی ارزشی می شود. این احساسات باعث می شود که کودکان برای راحتی و به ناچار افزایش وزن بیشتر به غذا متوسل شوند.

بر اساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ در Pediatrics منتشر شد، استرس روی والدین نیز می‌تواند به چاقی کودکان کمک کند. محققان دریافتند عوامل استرس زای والدین با مصرف فست فود مرتبط است.

این ارتباط یکی از شاخص های مهم چاقی دوران کودکی است. رویدادهای استرس زا یا موقعیت های تجربه شده توسط والدین اغلب منجر به پاسخ های فیزیولوژیکی و روانی منفی می شود. بر اساس این مطالعه، والدین هنگام مواجهه با این عوامل استرس زا تمایل دارند زمان کمتری را با فرزندان خود بگذرانند و از رویکردهای فرزندپروری کمتر موثر استفاده کنند. این به نوبه خود منجر به نظارت کمتر بر کودکان می شود زیرا آنها غذاها و فعالیت های ناسالم را انتخاب می کنند.

والدینی که تحت استرس هستند ممکن است خرید و تهیه غذاهای سالم در طول هفته برایشان مشکل باشد. و داده ها نشان می دهد که آنها کمتر میوه و سبزیجات را در خانه سرو می کنند. در عوض، به نظر می‌رسد والدینی که استرس دارند به فست فود متکی هستند و مصرف غذاهای شیرین و فرآوری شده افزایش یافته است.