تمرینات قدرتی فقط در مورد بلند کردن وزنه یا حمل بارهای سنگین برای حجیم کردن عضلات نیست. این یک شکل هنری است و باید مکانیسم آن را درک کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. نه تنها باید مکانیک این رشته را یاد بگیرید، بلکه باید فیزیولوژی خود را نیز بدانید تا بتوانید اهداف واقع بینانه و تمرینات ایده آل برای رسیدن به آنها را تعیین کنید.

آیا قرار است عضله سازی کنیم؟
طبق تعریف، افزایش عضلانی مربوط به کار کردن ماهیچه ها به روشی بسیار شدید و انجام این کار به منظور ایجاد توده عضلانی است. اما این فقط در مورد عضله سازی نیست، بلکه در مورد ذهن نیز هست. افزایش وزن نیاز به عزم و اراده دارد. عضلات در یک جلسه متورم نمی شوند.

در واقع، همه بدنسازان بزرگ مجبور بوده اند برای به دست آوردن نتایج ثابت، جلسه به جلسه، ماه به ماه و سال به سال سخت تلاش کنند. چیزی که یک مبتدی را از بدنسازان معمولی یا حرفه ای متمایز می کند، عزم آنها برای رسیدن به اهدافی است که تعیین کرده اند.

تلاش پشت تلاش، درد پشت درد، محرومیت پشت محرومیت، این متخصصان با وجود موانعی که با آن روبرو بوده اند، توانسته اند به هدف خود برسند. برای یک مبتدی، این ذهنیت هنوز نیاز به کار دارد، حتی بیشتر از ماهیچه ها. بسیاری از ورزشکاران و زنان به دلیل نداشتن انگیزه و عزم در نیمه راه تمرین را رها می کنند.

گروهی از عضلات که رشد آنها زمان زیادی می برد، رژیم های غذایی شدید، خستگی و فرسودگی. . . اینها امتحانات و مصیبت هایی است که باید در این رشته با آنها مبارزه کرد.

طبق تعریف، عضله سازی یعنی کار کردن ماهیچه ها به روشی بسیار شدید، به منظور ایجاد توده عضلانی. اما این فقط در مورد عضله سازی نیست، بلکه در مورد ذهن نیز هست.

افزایش وزن نیاز به عزم و اراده دارد. عضلات در یک جلسه متورم نمی شوند. در واقع، همه بدنسازان بزرگ مجبور بوده اند برای به دست آوردن نتایج ثابت، جلسه به جلسه، ماه به ماه و سال به سال سخت تلاش کنند. آنچه یک بدنساز مبتدی را از بدنسازان معمولی یا حرفه ای متمایز می کند عزم آنها برای دستیابی به اهدافی است که تعیین کرده اند.

تلاش پشت تلاش، درد پشت درد، محرومیت پشت محرومیت، این متخصصان با وجود موانعی که با آن روبرو بوده اند، توانسته اند به هدف خود برسند. برای یک مبتدی، این ذهنیت هنوز نیاز به کار دارد، حتی بیشتر از ماهیچه ها. بسیاری از ورزشکاران و زنان به دلیل نداشتن انگیزه و عزم در نیمه راه تمرین را رها می کنند.

گروهی از عضلات که رشد آنها زمان زیادی می برد، رژیم های غذایی شدید، خستگی و فرسودگی. . . اینها امتحانات و مصیبت هایی است که باید در این رشته با آنها مبارزه کرد.

یک قانون زندگی برای خود تعیین کنید

مورفوتایپ و شرایط فیزیکی هر تمرین‌کننده با سایرین یکسان نیست. اگر اندومورف ها وجود داشته باشند، اکتومورف ها و مزومورف های زیادی نیز وجود دارند. هر تمرین کننده نیز قدرت، استقامت و شرایط بدنی خاص خود را دارد.

تمریناتی که به آنها اجازه می دهد توده عضلانی خود را توسعه دهند ممکن است با تمرینات دیگر تمرین کنندگان متفاوت باشد. بنابراین، برای بهترین تمرین بدنسازی، نه تنها باید یک هدف، بلکه یک سبک زندگی و نوع برنامه عضلانی خاص خود و شکل شناسی خود را نیز تعیین کرد.

کم کم پرنده لانه اش را درست می کند

در بدنسازی نباید در خطر سوختن مراحل عجله کرد. هیچ ورزشکاری در این مدت کوتاه نتوانسته به هدف خود برسد وگرنه پیروزی به این خوشمزگی نخواهد بود. فرد باید به خود زمان بدهد تا این رشته را به خوبی جذب کند و به بدن زمان بدهد تا به تمرینات (بهبود عملکرد، vO2 و غیره) عادت کند و گوشت را به توده عضلانی تبدیل کند.

سیستم تنظیم حرارت
تنظیم حرارتی تعادل بین ایجاد گرما و حذف آن در بدن انسان است. اگر این تعادل رعایت نشود، اختلال در عملکرد بدن و اندام ها ایجاد می شود. عوامل متعددی اعم از داخلی و خارجی در عملکرد صحیح تنظیم حرارت دخیل هستند.

تنظیم حرارت از چه چیزی تشکیل شده است؟

تنظیم حرارت نتیجه تعادل بین تامین گرما و اتلاف گرما در بدن است. همه پستانداران و انسان ها تحت تأثیر این پدیده قرار می گیرند. بنابراین گفته می شود که آنها موجوداتی گرماگیر هستند. در انسان دمای طبیعی حدود ۳۶ درجه یا ۳۷ درجه سانتیگراد است.

عوامل داخلی که بر تنظیم دما تأثیر می گذارد

پروژسترون یکی از عوامل داخلی است که بر تنظیم حرارت اثر می گذارد. این هورمون با افزایش خودکار گرمای بدن بر روی مراکز تنظیم کننده حرارت هیپوتالاموس عمل می کند. به عنوان مثال، در طول دوره تخمک گذاری، دمای بدن زن ۰.۵ درجه سانتیگراد افزایش می یابد. همچنین در حین فعالیت بدنی، پروژسترون باعث افزایش دمای فرد می شود. این افزایش دما در تعریق منعکس می شود.

در نوزادان و افراد مسن دمای بدن دائما در حال تغییر است. سیستم عصبی مرکزی آنها نابالغ است، بنابراین سیستم تنظیم کننده حرارت فاقد کارایی است.

تبادل حرارت چگونه انجام می شود؟

در فصول سرد که دما کاهش می‌یابد، بدن باید با تولید گرما، منبع گرمایی پیدا کند تا از عملکرد صحیح اندام‌ها اطمینان حاصل کند. برای این منظور با انقباض ماهیچه های خود گرما تولید می کند که اصل گرمازایی است. انقباضات عضلانی منجر به پدیده لرزی می شود که در هنگام سرد بودن احساس می کنیم.

وقتی بدن احساس می‌کند که دمایش خیلی بالاست، راهی برای تخلیه آن پیدا می‌کند تا به اندام‌ها آسیبی نرسد. گرمای اضافی را از طریق تشعشع، هدایت، تبخیر یا تعریق تخلیه می کند. این پدیده ترمولیز است.

میکروبیوتای روده
به میکروبیوتای روده فلور روده نیز گفته می شود. مجموعه ای از میکروارگانیسم هایی است که روده را پر می کنند. وجود آنها برای اطمینان از عملکرد صحیح اندام ها به طور کلی، و روده ها به طور خاص ضروری است. بنابراین مهم است که از سلامت آنها اطمینان حاصل شود. انواع روده ای، اپیدرمی، دهانی و واژینال را می توان تشخیص داد.

چرا و چگونه می توان وضعیت میکروبیوتا را حفظ کرد؟

میکروبیوتا نقش مستقیمی بر فیزیولوژی و متابولیسم بدن دارد. ترانزیت روده را با دسته بندی غذا و اطمینان از جذب آن تنظیم می کند. بنابراین در تسهیل هضم نقش دارد.

میکروبیوتا از زمان تولد از مادر به کودک منتقل می شود. بسته به سبک زندگی یک فرد، می تواند در طول زمان بهبود یابد یا بدتر شود. بی ثباتی آن می تواند منجر به عفونت های ویروسی شود. به همین دلیل مهم است که همیشه مراقب سلامت آن باشید تا مکانیسم کل بدن را آلوده نکنید.

برای حفظ وضعیت میکروبیوتا، باید از خوردن غذاهای خیلی شیرین، خیلی شور یا خیلی چرب خودداری کرد. غذای ناسالم غذایی نیست که باید به طور مرتب مصرف شود تا میکروبیوتا در شرایط خوبی بماند. پیتزا، چیپس، همبرگر، چیپس، غذاهای آماده، نان سفید، شیرینی. . . باید در حد اعتدال خورده شود.

در عوض، غذاهای طبیعی مانند میوه ها و سبزیجات، دانه های روغنی، دانه های تازه جوانه زده باید ترجیح داده شوند. استرس و خستگی نیز فلور روده را بی ثبات می کند. مهم است که به طور منظم زمانی را برای استراحت در مکانی آرام و آرام اختصاص دهید. ورزش به طور کلی سلامت بدن و به طور خاص میکروبیوتای روده را بهبود می بخشد.

ارتباط عصبی عضلانی
به طور کلی، این سیستم عصبی است که حرکات و حرکاتی را که اندام ها و اندام ها باید انجام دهند را دیکته می کند. این کار را با کنترل اعصاب با ارسال یک پیام دقیق انجام می دهد.

هر چه شخص مورد نظر بیشتر روی پیام ارسال شده توسط مغز خود تمرکز کند، بهتر می تواند حرکات و ژست های مربوطه را انجام دهد. این نظریه در حال حاضر در زمینه ورزش به طور کلی و بدنسازی به طور خاص مورد استفاده قرار می گیرد. ارتباط خوب بین مغز و ماهیچه ها باعث می شود عضلات به درستی و هوشمندانه رشد کنند. این ارتباط عصبی عضلانی نامیده می شود.

ارتباط عصبی عضلانی چیست؟

ارتباط عصبی عضلانی یک توجه درونی است که هدف آن هدایت تمرکز ورزشکار به یک گروه عضلانی خاص است. در طول یک جلسه تمرین، او بر آنچه در داخل بدنش اتفاق می افتد تمرکز می کند (انقباض عضله، تنفس، تعریق…). همچنین، او باید از محیط بیرونی خود آگاه باشد، مثلاً وزنه هایی را که باید بلند کند، هالتر یا دمبل، تردمیل را تجسم کند. این برای بهبود تمرکز او برای اجرای بهتر حرکات مربوط به تمرین است.

مزایای اتصال عصبی عضلانی چیست؟

اتصال عصبی عضلانی مزایایی برای رشد عضلات دارد. این منبع افزایش جرم است. همچنین عملکرد و تمرکز ورزشکار را بهبود می بخشد.

وقتی مغز و ماهیچه ها به خوبی به هم متصل باشند، حرکات و ژست ها بهتر اجرا می شوند. بنابراین جلوگیری از حوادث عضلانی و مفصلی آسان تر است.

چگونه مغز عضلانی تر می شود؟

فعالیت‌های بدنی شدید، مانند تمرینات وزنه‌برداری، به مغز نیاز دارد تا برای موفقیت ورزشکار سازگار شود. عضله سازی شامل کارکردن مغز برای انطباق با تمرینات وزنه می شود. برای این کار ورزشکار باید چندین بار حرکات را تکرار کند. این چیزی است که حرفه ای ها را از مبتدیان متمایز می کند.